عاقل هزار دلیل دارد که
تمام کُنَد مزرعه ی مهربانی اش را
برود ، یک جور که انگار جاده ای نبوده
که خراب کند پل نگاهش را به نگاهت
اصلاً
تحسین همه ی خردمندان عاقل اندیش را می خرد
اما دیوانه
بی دلیل
با هر تپش نور
تو را یاد می کند
به مهربانی ات ، به خوبی هایت
چه باشی ، چه ...