اینجا لحظه ها بوی غم می دهد
در هوای بی تو غنچه هم جان می دهد
گرفته است دلم از زمین و ، زمان هم
تک تک ثانیه هایم بوی باران می دهد
غریبانه تن می سپارم به جادّه ها
می گویند سفر یاد تو را باز پس می دهد
مگر چه کرده بودم با تو عزیز دل
که سرنوشت این چنین داغ می دهد
چشمانت هنوز برای من گویاترین آینه هاست
ببین چگونه دلم سر به دیوار می دهد
زنده نگه می دارم تو را در سینه ام
شبیه مجنون ، همو که بوی لیلی می دهد
بسیار زیبا
و خدا برای بعضی لحظه های خاص بود که انسان را همراه نسیان آفرید.
قشنگ است . البته به لحاظ ادبی . ولی خاطراتی را تداعی میکند که سخت بود .
مرسی امیدوارم توی پیشرفت نوشتن کمکم کنی
اشکالاتی اگه داره بهم بگی
kheili ham ziba
khastam khabar bedam k yeki weblogamo hack kard.
manam kolan bikhiale weblog shodam